Dagbesteding is niet meer alleen breien en knutselen

Begeleider Sylvia Slegers heeft alle aandacht voor het welzijn van haar cliënten op Evean-dagbesteding Westerwatering. “Ik vind het fijn om samen met mijn collega’s mensen een zinvolle daginvulling en een duidelijke dagstructuur te geven. Dat merk ik dan aan het einde van de dag. Als mensen vrolijk de deur uitgaan en je bedanken, dan weet je dat we het goed hebben gedaan.”

Als begeleider dagbesteding is Sylvia verantwoordelijk voor de zorgplannen, de evaluaties en ook voor allerlei regelzaken. Neem bijvoorbeeld het plannen van een taxi en de thuiszorg. “Als iemand niet komt vanwege de eigen verjaardag, dan moet ik bijvoorbeeld de taxi afbestellen en ook de thuiszorg op de hoogte stellen, mocht iemand bijvoorbeeld bij ons een insulineprik krijgen. Die combinatie van activiteiten organiseren en een stukje administratie maken mijn werk zee afwisselend.”

Een goede start op de dagbesteding begint volgens Sylvia allemaal met een intensief intakegesprek. “Daarvoor nodigen we niet alleen de cliënt uit, maar ook hun naasten. Samen kijken we naar wat het doel van de dagbesteding moet zijn en wat de verwachtingen van cliënten en hun naasten zijn. Het is echt fijn dat de mantelzorgers erbij zijn, want die kunnen – zeker bij cliënten met lichte dementie – dat soort vragen vaak beter verwoorden.”

Sylvia benadrukt: “Het is voor ons belangrijk om te weten waar mensen vandaan komen en wat voor achtergrond ze hebben. Heeft een cliënt met beginnende dementie jaren bij de post gewerkt, dan kan dat een aanknopingspunt zijn voor een gesprek. Dit soort informatie, maar ook gegevens over de aandoening en gezinssamenstelling vat ik allemaal samen in een zorgplan dat in het elektronisch cliëntdossier staat. Dankzij zo’n zorgplan weten ook de andere medewerkers op de dagbesteding met wie zij te maken hebben.”

Meer dan knutselen
Net als op alle dagbestedingscentra van Evean is er ook in Westerwatering veel oog wat mensen graag zelf doen. “Bij de term dagbesteding hebben veel mensen nog het beeld dat we de hele dag aan het knippen, breien, plakken en knutselen zijn. Maar we doen zoveel meer. De een komt hier alleen voor de reuring, de ander leest een krantje of een boek in rustige hoek, sommigen vinden het leuk om mee te doen met de gymnastiek en weer anderen zijn graag in onze moestuin. Iedereen doet wat ie leuk vindt.”

“Het toeval wil dat ik onder mijn cliënten nu een man heb die ooit hovenier was. Die vindt het heel leuk om mee te denken over wat we gaan zaaien. Die moestuin heeft sowieso een grote aantrekkingskracht. Zelfs als mensen niet meer in de tuin kunnen werken, zijn ze er graag. We proberen hen dan te betrekken door bijvoorbeeld te vragen of iets onkruid is of juist niet.”

Observeren en motiveren
In haar werk is Sylvia van het observeren, stimuleren en motiveren: “Ik probeer altijd oog te hebben voor hoe iemand erbij zit vandaag. Wat willen ze doen? Soms hebben mensen geen zin, maar vaak weet ik ze dan later alsnog mee te krijgen, bijvoorbeeld met bewegen. Ja, en als iemand echt niet wil, dan houd ik daar uiteraard rekening mee.”