Met beide polsen in het gips

Het was een gewone werkdag voor mevrouw Van der Heijden (65), werkzaam als activiteitenbegeleider bij het Dr. Sarphatihuis, een verpleeghuis met gesloten afdeling in Amsterdam. Er zou die middag een orkest spelen voor de bewoners, dus er moest veel geregeld worden. Rond een uur of 12 wilde mevrouw Van der Heijden de koffie en thee klaar zetten en zag in de haast niet dat de tegelvloer net gedweild was. Ze gleed uit en brak beide polsen.

Mevrouw van der Heijden: “Ik gilde het uit van de pijn. Je verwacht dit gewoon niet. Mijn collega zei: ik bel wel een ambulance. Maar ja, omdat ik in de zorg werk, weet ik hoe duur dat is. En we zitten om de hoek bij het ziekenhuis OLVG Oost in Amsterdam. Ik dacht: ik neem wel een taxi. Maar ik kon niets vasthouden. Dus ik zei tegen m’n collega: bel m’n buurman, als hij er is, helpt hij me wel. Mijn man heeft Parkinson, dus ik kon hem niet vragen om te komen. Hij is niet meer zo snel. Gelukkig was mijn buurman er en hij heeft me naar het OLVG gebracht. Hij is de hele middag bij me gebleven. We waren pas om 18:00 uur weer thuis.”

Met hulp van de buurman naar de spoedeisende hulp (SEH)

“Op de spoedeisende hulp werden eerst foto’s gemaakt van m’n polsen. Toen bleken ze allebei gebroken, dus ik kon met beide polsen in het gips.” De verpleegkundige vroeg hoe mijn thuissituatie was en of mijn man voor mij kon zorgen. Nou, dat is dus erg moeilijk vanwege zijn Parkinson. Er is toen rechtstreeks naar een verpleegkundige van Cordaan (thuiszorgorganisatie, red.) gebeld om thuiszorg te regelen. De verpleegkundige kwam ’s avonds gelijk langs voor een intake.”

Opeens sta je aan de andere kant van de hulplijn en heb je zelf hulp nodig.

Goede samenwerking

Sinds oktober 2016 loopt er een proef met de spoedeisende hulp van OLVG Oost en thuiszorgorganisaties Evean en Cordaan. ’s Avonds en in het weekend liep de spoedeisende hulp er tegenaan dat patiënten vaak opgenomen moesten worden in het ziekenhuis, omdat thuiszorg moeilijk te regelen was op deze momenten. Met name voor kwetsbare patiënten, waarbij het niet verantwoord is om ze zonder zorg naar huis te sturen. In de pilot kan de SEH direct de verpleegkundige van de thuiszorg bellen, die vervolgens op afroep kan langskomen in het ziekenhuis. Vaak kan dezelfde dag nog thuiszorg georganiseerd worden. Hierdoor wordt de uitstroom uit het ziekenhuis bevorderd én kunnen patiënten gewoon thuis verzorgd worden.

Zorg goed geregeld

Mevrouw van der Heijden: “Ik vond het goed geregeld. Alles is in goed overleg gegaan. De zorg kon snel opgestart worden. Ik kreeg ’s ochtends en ’s avonds hulp bij dagelijkse handelingen, zoals wassen en aankleden. Heel veel handelingen die je normaal gesproken automatisch doet, kon ik niet meer. Hoe ga je naar de wc? Best confronterend als je je eigen billen niet meer kunt afvegen. En hoe poets je je tanden? Ik kon niet meer in de tandpastatube knijpen of het knopje van de elektrische tandenborstel indrukken. En de eerste keer dat ik door de thuiszorg werd gewassen, vond ik best moeilijk.

Je moet over allerlei drempels heen. Maar ik ben blij dat deze hulp er was.

Je moet over allerlei drempels heen, ineens stond ik aan de andere kant van de hulplijn. Maar ik was blij dat deze hulp er was. En het zijn natuurlijk professionals, die draaien hun hand er niet voor om. Ruim 2 maanden heb ik zorg gekregen. In goed overleg bouwden we het af. 

Verdere bevordering van de samenwerking in de keten

Mede door positieve ervaringen als die van mevrouw Van der Heijden besloten OLVG Oost, Cordaan en Evean de pilot te verlengen. De huisartsenpost en andere ziekenhuizen in de regio werden daar nauw bij betrokken om vanuit goede samenwerking de kwaliteit van zorg in de regio verder te versterken!